Ομιλία του
Προέδρου στην κοπή της πίτας 2015
Σεβαστέ
εκπρόσωπε της εκκλησίας,
Κύριε
υπουργέ της Εμπορικής Ναυτιλίας,
Κύριοι
προσκεκλημένοι,
Αγαπητοί
συνάδελφοι.
Θέλω,
εκ μέρους του Δ.Σ. και των μελών της Πανελλήνιας Ένωσης Συνταξιούχων Πλοιάρχων Εμπορικού
Ναυτικού Πάσης Τάξεως, να σας ευχαριστήσω θερμά που ανταποκριθήκατε στην
πρόσκλησή μας και μας τιμήσατε με την παρουσία σας στην εορταστική μας αυτή
εκδήλωση.
Η
Ένωσή μας, με λειτουργία και δράση 35 χρόνων, πιστεύει πως εκδηλώσεις σαν την
σημερινή υπενθυμίζουν την τεράστια σημασία της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας
και των ανθρώπων της που την στηρίζουν με αυταπάρνηση και υπευθυνότητα.
Είναι
γνωστό πως Ναυτιλία δεν είναι τα πλοία, αλλά οι άνθρωποι, κι ακόμα και σήμερα οι
κυβερνήτες της χώρας δεν δείχνουν να συνειδητοποιούν το τεράστιο έργο που
επιτελέσαμε, και επιτελούμε, καθώς και την σημασία του στον χώρο της ελληνικής
οικονομίας, των θαλασσίων συγκοινωνιών στην Ελλάδα, των θαλασσίων μεταφορών σε
όλο τον πλανήτη. Διαφορετικά, πώς μπορούμε να εξηγήσουμε τη στάση του υπουργού
Εργασίας ο οποίος επί έναν ολόκληρο χρόνο απαξίωσε να μας συναντήσει, παρά την
επιμονή μας. Σχεδόν κάθε εβδομάδα καλούσαμε τηλεφωνικά και μέσω mail το γραφείο του ζητώντας μια συνάντηση.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι μας αντιμετώπισε σαν να μην υπάρχουμε.
Ελπίζουμε
και πιστεύουμε ότι ο νέος υπουργός που θα προκύψει από τις επερχόμενες εκλογές
της Κυριακής, θα είναι πιο καταδεκτικός σε μας, τους ανθρώπους της θάλασσας.
Αλλά
και ο (παριστάμενος) υποτίθεται υπουργός μας, με τον οποίον είχαμε δυο
συναντήσεις, σε όλα μας τα θέματα δήλωσε αναρμοδιότητα παραπέμποντάς μας σε
άλλους συναδέλφους του, και στα μοναδικά θέματα που ήταν δικής του αρμοδιότητας
(η ακύρωση της δικής του υπουργικής απόφασης για την κατάργηση της έκπτωσης 50%
στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και η μη ακύρωση των διπλωμάτων του πλοιάρχου όταν
συνταξιοδοτούμαστε) μας δήλωσε ότι «ήταν εντολή της τρόικας». Πριν δυο
εβδομάδες ακούσαμε από το στόμα του προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κ.
Σουλτς, ότι τα μέτρα που επεβλήθησαν στην Ελλάδα δεν είχαν προταθεί από την
τρόικα, αλλά από την ελληνική κυβέρνηση. Για το θέμα της έκπτωσης στα
ακτοπλοϊκά εισιτήρια, οφείλω από το βήμα αυτό να ευχαριστήσω τις ακτοπλοϊκές
εταιρείες που αγνοώντας την επαίσχυντη αυτή υπουργική απόφαση, εξακολουθούν να
παραχωρούν την έκπτωση στα εισιτήρια των συνταξιούχων ναυτικών.
Μια
πολύ πρόσφατη απόδειξη της απαξίωσης του πλοιάρχου από τις ελληνικές αρχές ήταν
οι επίσημες ανακοινώσεις του Υπουργείου σχετικά με τον Ιταλό πλοίαρχο του NORMAN ATLANTIC.
Ακούσαμε ότι δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν μαζί του επειδή δεν μιλούσε αγγλικά
και δεν ήταν σε θέση να κατανοήσει λόγω γλώσσας τις ναυτικές εντολές που του
έδινε ο Θάλαμος Επιχειρήσεων. Για μας είναι αδιανόητο στη σημερινή εποχή,
πλοίαρχος επιβατηγού πλοίου να μην γνωρίζει αγγλικά. Ακούσαμε διαρροές ότι
εγκατέλειψε από τους πρώτους το πλοίο. Και αυτό ήταν ανακριβές και ανέντιμο.
Και σε αντιδιαστολή της απαξίωσης αυτής, που αποτελεί κανόνα στα ελληνικά
ναυτικά ατυχήματα, ακούσαμε τον ίδιο τον Ιταλό πρωθυπουργό να χαρακτηρίζει
«γενναίο και σοβαρό κυβερνήτη» τον Ιταλό πλοίαρχο ο οποίος και βέβαια παρέμεινε
μέχρι το τέλος της διάσωσης των επιβατών. Και φυσικά, κανένα όργανο δεν του
πέρασε χειροπέδες όταν έφτασε στην Ιταλία, ώστε να τον διαπομπεύσει στην
κοινωνία και στην οικογένειά του, αλλά του φέρθηκαν με σεβασμό και ανθρωπιά σε
αντίθεση με αυτά που έχουμε δει στην Ελλάδα, να σέρνουν χαιρέκακα τους
πλοιάρχους με χειροπέδες σαν εγκληματίες. Οι Ιταλοί σεβάστηκαν το αξίωμα του
πλοιάρχου, ανεξάρτητα από τις όποιες ευθύνες που πιθανόν έχει.
Στο
Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας δεν υπάρχει ούτε μια ναυτική φωνή. Ούτε ένας
πλοίαρχος. Έχει σκεφτεί κανείς τους πόσο χρήσιμη θα ήταν η παρουσία ενός
πλοιάρχου στον Θάλαμο Επιχειρήσεων. Αλλά ποιός να το σκεφτεί και ποιος να το
παραδεχτεί..
Ούτε
ναυτικά δικαστήρια υπάρχουν στην Ελλάδα, ικανά να αποδίδουν δικαιοσύνη με
γνώση.
Ούτε
καν καπετάνιοι στις σχολές, στις Ακαδημίες, που έφτασαν από την πολλή
«αναβάθμιση» να μην έχουν ναυτοδασκάλους. Ποιος θα βγάλει καπεταναίους από τις
Ακαδημίες αυτές;
Σας
το έχουμε ξαναπεί. Σας το επαναλαμβάνουμε : Ρωτήστε μας! Έχουμε την εμπειρία.
Έχουμε τη γνώση, έχουμε τη ικανότητα να σας βοηθήσουμε, έχουμε τις λύσεις! Οι
παλιές ναυτιλιακές εταιρείες μεγαλούργησαν επειδή στελεχώθηκαν από παλαίμαχους
συναδέλφους μας πλοιάρχους και μηχανικούς. Αυτό δεν λέει τίποτα στους
σημερινούς διοικούντες;
Σε
ανακοίνωση της ΠΝΟ για την Παγκόσμια Ημέρα των Ναυτικών στις 25 Ιουνίου,
αναφέρθηκε ότι την δεκαετία του ’70 υπήρχαν 120.000 ναυτικοί εν ενεργεία, ενώ
σήμερα δεν ξεπερνάνε τις 15.000.
Κι
αυτό γιατί ποτέ δεν δόθηκαν κίνητρα για να αντισταθμίσουν τους κινδύνους, τις
ιδιαιτερότητες, τις ευθύνες του ναυτικού επαγγέλματος. Ποτέ όσοι χειρίζονται
την ναυτική μοίρα, από το Λιμενικό Σώμα μέχρι τον εκάστοτε υπουργό Ναυτιλίας,
δεν δούλεψαν κατά αυτής της εμφανέστατης συρρίκνωσης του αριθμού των ναυτικών.
Τα μόνα δήθεν μέτρα που κατά καιρούς λαμβάνονται για την δήθεν προστασία της
ελληνικής σημαίας είναι οι συνεχείς μειώσεις των συνθέσεων των πλοίων, μέχρι
πριν λίγο κυρίως στα ποντοπόρα, τώρα πλέον και στην ακτοπλοΐα. Στο NORMAN ATLANTIC
φάνηκε ξεκάθαρα η έλλειψη πληρωμάτων.
Ακούμε
συνεχώς για μέτρα προσέλκυσης νέων στο ναυτικό επάγγελμα,
και
ταυτόχρονα βλέπουμε δοκίμους από τις σχολές να προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν
πλοίο για να κάνουν το υποχρεωτικό εκπαιδευτικό τους εξάμηνο, και οι εταιρείες
να μην τους δέχονται. Το κράτος που τους υποχρεώνει να κάνουν το εκπαιδευτικό
τους εξάμηνο, αυτό οφείλει να τους βρίσκει πλοία να μπαρκάρουν, αντί να τους
εξαναγκάζει να καταφεύγουν σε γραφεία βουλευτών, δημάρχων, υπουργών, ανωτάτων
λιμενικών και δουλεμπόρων της Ακτής Μιαούλη, προσπαθώντας να εξασφαλίσουν το
αυτονόητο.
Κάτω
από αυτές τις τραγικά παράλογες συνθήκες και εάν δεν ληφθούν άμεσα δραστικά
μέτρα στα πλαίσια της κοινής λογικής, μακριά από παραλογισμούς και συμφέροντα,
επιτρέψτε μου την απαισιόδοξη πρόβλεψη ότι το ανθρώπινο δυναμικό της ελληνικής
ναυτιλίας θα χαθεί πολύ σύντομα. Και καλό είναι να γνωρίζουν όλοι, ότι ναυτιλία
χωρίς Έλληνες ναυτικούς δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Διότι τα προβλήματα που
αντιμετωπίζουν ελληνόκτητα πλοία υπό ξένη σημαία επανδρωμένα με ξένους
ναυτικούς, λύνονται ακόμα από τους Έλληνες αρχιπλοιάρχους, πρώην πλοιάρχους,
και τους αρχιμηχανικούς, πρώην μηχανικούς, που οργώνουν τον πλανήτη με μια
βαλίτσα στο χέρι για να τα λύνουν και να τα διευθετούν. Σε λίγα χρόνια, που η
αλυσίδα Έλληνας δόκιμος-ανθυποπλοίαρχος-υποπλοίαρχος-πλοίαρχος-αρχιπλοίαρχος θα
έχει πλέον σπάσει, δεν θα υπάρχουν ούτε αυτοί.
Δυο ακόμα τραγικές συνέπειες της μείωσης των συνθέσεων είναι η
διόγκωση της ανεργίας στον κλάδο, αλλά και η μείωση των εισφορών στο ΝΑΤ. Η
πρότασή μας γι’ αυτό είναι η άμεση σύγκλιση τριμερούς Κράτος-Εφοπλιστές-ΠΝΟ για
την εξεύρεση λύσης.
